RUH İKİZİM…

Ruhunun mertebesini görmek istiyorsan
İlk önce kendine ayna olmalısın
Kalbinin sesini duymak istiyorsan ilk önce kendine yoldaş olmalısın
Ruhun ve kalbinle beraber arkadaş sırdaş kalmalısın
Yüreğine nakşetmeli insan ince ince işlemeli önce hak yolunda arayış ölmeden ölmeli yeri geldiğinde sönmeli
Nefsi izzetli bilmeli onu terbiye etmeli sonrasında kalbine inmeli derinden derini bilmeli
Özüne ulaşıp hakikati bilmeli
Aydınlansın yüreğin nurlansın yüzün
Konuşmaların kalbinden aksin aşkı söylesin sözün
Nerde olursan mekan yer fark etmez
Kendini bulduğunda çıkacaktır Öz’ün
Hakikat bilim gibidir
Sadakat ilim gibidir
Aşkın özü kilim gibidir
İlmek ilmek örersin
Sabırla ve aşkla
Bilirsin renklerin dili vardır
Seversin her biri gökkuşağı rengini alır
Her biri senin kalbini ruhunu yansıtır kalbinle hisseder ruhunla keşfedersin
Bı kere tadına varınca ruh eşini beklersin
Sana bir yol açılır patika gibi inişli çıkışlı kâh rüyalarında erersin
Kâh ruhunda hissedersin
Serüven gibi her bulduğun işarette adım adım onu takip edersin
Bazen gökyüzünde bir yıldız olur ışığıyla yolculuk edersin
Bazen sesinde tını olur semalarda raks edersin
Bazen yeryüzünde huşu olup kalemine hükmedersin
Yazar durursun söyler meşk edersin
Sebepsiz yere değildir hiç bişey
Sen onu kendin hissedersin
Seferdesin, neredesin ey ruh ikizim beni buyur edersin